"Gelseydin"

"Ama sen gelsen dikenler bile gül kokardı Efendim"

Sevgili! 
Ümmü Mektum gibi 
Seni görmeden sana sesleniyoruz 
Alıp verdiğin nefesi duyar gibi 
Sanki açınca gözlerimizi 
Seni görecekmişiz gibi 
Sana sesleniyoruz. 
Senin huzurunda ses yükselmez. 
Edeple konuşulur; edeple susulur. 
Hele biz ki bu kapının dilencileri, 
El açıp beklemekten başka 
Bize bir şey düşmezdi ama 
Şu araya giren yıllar olmasa 
Medine’ne uzak yollar olmasa 
İsmin anılınca yürek yanmasa 
Kapında beklemekten başka 
Bize bir şey düşmezdi. 
Bekliyoruz Sultânım! 
Rüyada olsa bile 
Belki teşrif edersin diye 
Hem de hiç kimseyi beklemediğimiz gibi. 
Seni bekliyoruz. 
Gelseydin, 
Bizim için cennet olurdu gelişin. 
Gelseydin, 
Saadetli asrından gönderdiğin selâmını, 
'Kardeşlerim' deyişini 
Birbirimize nasıl anlattığımızı görürdün. 
Gelseydin, 
Dolaşsaydın sofralarımızı, 
Bir tabak fazla görecektin, 
Bir bardak, bir kaşık fazla... 
Ve sofrada bir yer boş, 
Baş köşe! .. 
Ola ki Sen(A.S.M.) lutfeder gelirsin diye. 
Gelseydin, 
Dolaşsaydın gecelerimizi, 
O 'Kutlu Doğum' gecelerini, 
Anneler görecektin. 
Yeni doğmuşsun gibi, 
Yeryüzünü yeni teşrif etmişsin gibi, 
Mışıl mışıl uyuyasın diye 
Seni sabahlara kadar 
Hayalen ayaklarında sallayan anneler görecektin. 
Sevgili! 
Gelseydin, 
Medine-i Münevvere'den dünyaya yayılan Ashabın gibi, 
Eyyüb Sultan gibi, 
Kab bin Malik gibi, 
Bir fecir vaktinde, 
Henüz yirmisinde yirmi beşinde, 
Bırakarak yurtlarını ocaklarını, 
Hedeflerine ilahi rızayı koyan, 
Arkalarına bakmayı ar sayan, 
Yiğitler görecektin. 
Onlar senin yiğidin, 
Elleri, o öpülesi elleri, 
Kimbilir hangi memleketin zemheri soğuklarında üşürken, 
Senin köyünün hayaliyle ısındılar. 
Gelseydin, 
Gecenin zifiri karanlığında, 
Uykunun en tatlı aralığında, 
Rabiatül Adeviyye gibi Rabbiyle başbaşa 
Gençler görecektin. 
Gözyaşı dökerken günahlarına, 
Veysel Karani'den istediğin gibi, 
İnsanlığa dua eden gençler görecektin. 
Gelseydin, 
Asr-ı saadet gibi olmasa da, 
Koklanmaya değer güllerimiz vardı. 
Yine senin ikliminde yetişen. 
Ama sen gelseydin, 
Dikenler bile gül kokardı EFENDİM(A.S.M.) ! ! ! 
Seninle göz göze gelmeden gizli gizli seni seyretmek... 
Hz.Vahşi gibi... 
Hani sen Hane-i Saadet'ten Mescid-i Nebevi'ye giderken 
Aişe annemiz ardından hayran hayran bakardı. 
Seni mescidin önünde bekleyen Ashabı'nınsa 
Bakışları yerdeydi. 
Edepten göz göze gelmezlerdi. 
Sende(A.S.M.) tebessüle nazar ederdin. 
Mütebessim çehreni bir Ebu Bekir(R.A.) görürdü, 
Bir de Ömer(R.A.) ... 
Şimdi okununca Ezan-ı Muhammedi 
Pencerelerde, kapı önlerinde, 
Seni(A.S.M.) bekleyen nemli gözler var. 
Gelseydin, 
Ve yürüyüp geçseydin önümüzden, 
Gülleri bayıltan o enfes kokunu çekerdik içimize. 
Sevgili! 
Hakiki aşıkların sana doğru uçarken 
Bizim bu yaptığımız yolda emeklemekti. 
Dünya güzelliğiyle kollarını açarken 
Bize düşen el açıp kapında beklemekti. 
Sevgili! 
Bekliyoruz! ...

Dursun Ali Erzincanlı

"Bu öyle bir beklemek ki, ömrümüzde kimseyi Senin kadar beklemedik Efendim. Çok sevgililer gördü gözlerimiz, çok aşığım diyenler duyduk da kimsenin yeri Senin sevginin yerini tutamadı. Burnumuzun direği sızladı adını her anışımızda. Keşke Asr-ı saadette yaşayabilseydik derken içimizde ki hasretin aktı gözlermizden. Özlemin adı gönlümüzde Sen oldu Efendim. Beklemenin adı Sen..."

|