Hüzün
Ya Mevlâsını özlemiştir ya da Mevlâsı onu!
Mevlâyı özleyen gönül ya hüznü bekler yada hüzündedir…
Bela, gam ve keder Mevlânın sevdiklerine gösterdiği kamçıdır…
Vurdukça kendine çeker…
Diğer bir adımızda hüzündür bizim. Hüzün bize uğradıkça özleriz Mevlâ'mızı ve belânın diğer adı evetken biz aslında Elest Bezmini özleriz.
Sonra sıcak bir dost elini özleriz. Bize O'nu hatırlatan (:
«Ey Davud! Ben, özlemlilerimin kalbini hoşnutluğumdan yaratarak öz nurumla besledim, onları kendime söz arkadaşı olarak seçtim. Yer yüzüne onların vücûdları aracılığı ile bakarım. Kalblerinde bakışlarını bana ulaştıran bir yol açtım. Bana karşı duydukları özlem günden güne artar.»
Kalplerin Keşfi'nden :)
Özlemek ne güzel şeydir, özleyebilmek.. Hem özlemek hem özlenen olmak ne hoştur. Ve hoşnut etmek O'nu, özlemlilerinden olmak ne büyük lûtuftur...
هر که در این بزم مقرب تر است
جام بلا بیشترش می دهند
"Sevdigim insani Daha Cok Mubtela Ederim"der Allahimiz
Sevgiler Saygilar
MOBIN
Her şey birbirinin zıddı ile yaratılmış iken Yoktan var edildik, Lâ iken, illâ var olduk Ve tevhid ile kabul ettik "O'ndan başka ilâh yoktur" Bu sırada yazıcı'nın sözleri girdi araya "LÂ: Olumsuzluk eki.Başkaldırı serbestîsi. Ama değil mi ki Tevhid kelimesi de LÂ ile başlar: Lâ ilahe. Bilinçli kabul kelimesi onun ardından gelir: İllallah." İşte blogumuzun hikayesi ve ilham kaynağı...
Copyright © 2009 lâ-illâ All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.